Ο Τζο ξέρει καλά την τέχνη τού να κρύβει σώµατα. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχει εξαφανίσει τέσσερα από αυτά. Πηγαίνει στο Λος Άντζελες, την πόλη των δεύτερων ευκαιριών, αποφασισµένος να αφήσει πίσω το παρελθόν του.Οι µνήµες όµως τον κυνηγούν.Το πρόβληµα µε τα κρυµµένα σώµατα είναι ότι δεν παραµένουν για πάντα εξαφανισµένα. Αναδύονται όπως οι σκοτεινές σκέψεις, πολλαπλασιάζονται και απειλούν να καταστρέψουν αυτό που ο Τζο θέλει περισσότερο. Αληθινή αγάπη. Εάν όµως η νέα του κοπέλα ανακαλύψει τι έχει συµβεί, τι επιλογές µένουν στον Τζο;


Τα Κρυµµένα Σώµατα σηµατοδοτούν την επιστροφή µιας φωνής που ο Stephen King περιγράφει ως πρωτότυπη και υπνωτιστική, καθώς, µέσω του διχασµένου και γοητευτικού κοινωνιοπαθή χαρακτήρα του δολοφόνου, η συγγραφέας συνδυάζει την αγωνία µε την εξυπνάδα.

Τι έκανα; Δολοφόνησα την πρώην κοπέλα µου. Έθαψα το πτώµα της κι έπειτα φόρτωσα τον φόνο στον ψυχοθεραπευτή της. Πριν από αυτό, στραγγάλισα τη φίλη της. Τη σκότωσα κάτι λιγότερο από οχτώ γαµηµένα χιλιόµετρα µακριά από δω, σε µια παραλία κοντά στο οικογενειακό της εξοχικό, και το έκανα να φανεί σαν αυτοκτονία. Επίσης, ξεφορτώθηκα έναν καµένο από τα ναρκωτικά µαλακο-επιχειρηµατία ανθρακούχου νερού. Η αποτεφρωµένη σορός του βρίσκεται στο αποθηκευτικό του ντουλαπάκι, αλλά η οικογένειά του νοµίζει ότι πέθανε πάνω στην κραιπάλη. Α, επίσης, είναι κι η πρώτη κοπέλα που αγάπησα. Αυτή την ξέκανα στη θάλασσα. Κανείς δεν ξέρει ότι έκανα αυτά τα πράγµατα, οπότε η ερώτηση είναι του τύπου: «Αν ένα δέντρο πέσει στο δάσος και δεν το ακούσει κανείς, θα κάνει θόρυβο;»